IKTak

Irakaskuntzara aldaketa garaia iritsi da eta, beste esparruetan gertatzen den bezala, bere egoa elikatu besterik nahi ez duten “ebangelista” ugari leku guztietatik agertzen ari zaizkigu. Aspalditik edo behin ere gela bat zapaldu ez duten “sasi pedagogo”, IKT mundua mekanografiarekin nahasten duten “adituak”, sarean lan egitea arrantzaleen lanarekin identifikatzen dutenak, informazioaren trataera Google-en bilaketa aurreratuetara mugatzen dutenak… gure mundu honetara iritsi dira zer egin behar dugun eta nola egin behar dugun esatera. Hori bai, esaten dutena lortzeko, oraindik ez diet inongo proposamen zehatzik behien ere entzun.

Tamalez, gaur egun formazioa, ordu pilaketarekin eta agiri jakin baten lorpenarekin identifikatzen da baina ez du konpromiso berezirik exijitzen.

Simple formación en su medida, porque aquí la formación se mide en una única, simple y sencilla medida: HORAS. A más horas, más formación. Nada de resultados, nada de productos, aquí le darán sencillamente horas. Con un límite, claro. Sólo las horas sentado en una silla, sólo las horas firmadas, sencillamente horas.

Aipatu nionean hori irakasletako bati esan zidan baietz, Moodle zurruna dela, baina segurua.

Milaka ordu eskainiko dizkiogu irakasleak IKTetan trebeak izateko beharrezkoa duten formazioa eskaintzen...
... eta zenbat eskainiko dizkiogu didaktikaren berrikuntzari? Ingurune berrietan murgiltzeari? Autoikaskuntzari?

Digital wisdom means not just manipulating technology easily or even creatively; it means making wiser decisions because one is enhanced by technology.

Lotsagarria iruditzen zait gure ikastetxeak IKT kategoria lor dezan irakasleok programa informatiko pribatuak (Microsoften Office eta Windowsi buruz ari da) erabiltzeko gaitasuna erakutsi beharra. Antzekoa litzateke Osakidetzak sendagileak behartuko balitu botika generikoak errezetatu beharrean, laborategi jakin baten marka zehatz bat errezetatzera. Susmagarria, ezta?

Un altre dels reptes que encara s’han de vèncer en algunes institucions i entorns és el de l’excés d’atenció, o més ben dit, la desviació a centrar el model de formació en la tecnologia, més que en l’ensenyament i l’aprenentatge.

(Gainditu beharreko erronketako bat erakunde eta inguru batzuetan teknologiari ematen zaion gehiegizko arreta da, edo hobeto esanda, ikaskuntza-eredua ikas-irakaskuntzan barik, teknologian zentratzeko joera.)

Edonork ahal du, jarrera kontua besterik ez da.

IKTek orain arte izan ez ditugun bezalako ikas-irakaskuntza aukerak eskaintzen dizkigute. Haatik, ikastetxeetan indarrean diraute IKTen agerpenaren aurreko eraketa-egiturek eta espazio eta denbora zurrunkeriak. Honek ez du batere errazten teknologia berrien erabilera orokortzea eta, ondorioz, zenbait irakasle 'abenturazale'k zailtasun franko izaten dituzte gure ikastetxeetan IKTei leku egiteko.

Ikas-irakas prozesuetara etorrita, arazoa ez da ikasgela ordenagailuz betetzea eta ordenagailugela bilakatzea. Arazoa ez da ikasleak hainbat baliabide informatiko baliatzen irakastea. Hori, seguruenik, ezinbestekoa izango da. Baina sakonagoa da ikas/irakaskuntzan aldatu beharrekoa: IKTak ikas/irakas prozesuetan integratzea.

Egungo hezkuntza ereduak leku txiki batean sartzen ditu adin bereko umeak, guztiek gaitasun berberak gara ditzaten .../... Egun ikastetxe gehienetan egiten den moduan zaharkitutakoa digitalizatu beharrean, denborarekin heziketa eskaintza norbanakotzea ahalbideratuko dute datu eta ezagutza bankuen digitalizazioan emandako aurrerapausoek.