erregistroak
Ahozko hizkuntza formalaz
La llengua oral formal, si vol veritablement constituir un acte de comunicació, necessita una dosi àmplia de naturalitat, de voluntat d'arribar a l'audiència, de capacitat de facilitació. I, sobretot, comporta un exercici d'apropiació del discurs: es fa imprescindible que l'emissor sàpiga de què parla perquè ho comuniqui bé.
Itzulpen saioa: Ahozko hizkuntza formalak, benetan komunikazio-hizkuntza izan nahi badu, naturaltasun handia behar du, entzulearengana heltzeko gogoa, errazteko gaitasuna. Eta, gehien bat, diskurtsoaz jabetu beharra dauka; emisoreak zertaz ari den jakin behar du ondo komunikatuko badu
Els limists de l'oral formal (Aprendre llengües)
Kolokialitatea
Mentre els filòlegs de l’IEC es barallen amb la història, els lingüistes dels mitjans es barallen amb la realitat: han de comunicar i han de sonar creïbles. L’estàndard és avui, més que mai, registres informals, col·loquialitat. La col·loquialitat, per ser creïble, necessita un referent real, i l’únic referent real que s’acaba percebent com a no dialectal és el dialecte amb més pes social, econòmic i demogràfic.
IECko filologoak historiarekin borrokan ari diren bitartean, hedabideetako hizkuntzalariak errealitatearekin ari dira: komunikatu egin behar dute eta sinesgarriak izan behar dute. Estandarra, gaur inoiz baino gehiago, erregistro informalak dira, kolokialtasuna. Kolokialtasunak sinesgarria izateko erreferente erreala behar du, eta dialektala ez den erreferente erreal bakarra pisu sozial, ekonomiko eta demografiko handien duen dialektoak eman ohi du.
Avuiren atarian aurkitu dugu elkarrizketa hau: “El català és més difícil del que caldria”. Badirudi Katalunian ere hizkuntza estandarra, hizkuntza bizia edo halako debatea dabilela. Hemengooi ere zer pentsatua eman diezagukete hitzok agian.
Telebistak zertarako balio duen
Adibide txiki bat jartzeko: gure garaian, jolasten ari ginela, Socorro! esaten genuen. Duela urte batzuk, lehenbizikoz entzun nuenean Laguntza, mesedez! edo holako zerbait, esan nuen, neure artean, Kontxo! Telebistak balio dik zerbaitetarako.
Noranahi eta larrera
Lizardik bezala, noranahiko hizkuntza nahi genuke guk, baina gure kezka bestelakoa da; orain, arazoa ez da hizkuntza larrekoa dugula, halakoa ere behar dugula baizik.
Hizkuntza larrekoa (Idazkolako takatekoak)
Gazteen hizkeraz
Belaunaldi berrien euskaran, eta ahozko harremanetan euskara batua, erdarakadak, euskalkia edo herriko hizkera (baldin badago) nahasten dira. Guk bilduriko grabazio anitz, hizkuntzaren gramatika erabat dakiten gazteei egin zaizkie, erabateko diskurtso osoa ikus dadin. Hala eta guztiz ere, euskara mintzatuak ia ez dauka zerikusirik idatzizko hizkuntzarekin eta zuzenketa gramatikal horretatik urrun dauden beste parametro batzuetan moldatzen da.
Iruñerriko gazteen euskara aztertzen ibili ondoren, ikerketaren laburpena aurkeztu digu Orreagak Euskonews-en: Gazte hizkerari buruzko ohar batzuk
Larretik kalera eta kaletik larrera
Kaletar bihurtu izan arren, asko gara larrezaleok. Baina hain larrezale dira batzuk, non uste baitute kale hizkuntza egitea euskarak kale egitea dela
Euskarak, kale? (Nafar periferiatik - Berria.info)
Administrazio hizkuntzaren itzala
...administrazioko hizkeraren itzala oso-oso luzea da gure hizkuntzan; hedadura handiko hizkuntzetan ez bezalakoa. Proportzionalki, administrazioko hizkerak euskaraz idatzitakoaren ehuneneko izugarria betetzen du, eta, ezin bestez, euskal administrazioko hizkeraren hedadura sozialak esparru handiak hartzen ditu
Anduk Hitz Bestera ekarri digu lehengo egunean Bilbon Eremu urriko hizkuntzen Europako gutunari buruzko kongresuan eman zuen hitzaldia: Lorpenak eta desafioak, hizkuntzaren baitatik
Hitzaldia ez nuen entzun, baina testua irakurrita lastima izan da benetan. Aukeratu dudan pasartea ez da adierazgarriena gainera. Euskara bezalako hizkuntza bateko idazlearen zer eginak, konpromisoak eta bilakaera jorratu ditu Anduk polito eta original. Osorik irakurtzea gomendatzen dizuet.
Euskaldun berriak eta biraoak
Euskaldun berriok euskara garbia ikasi dugunez lotsa ematen digu erdal hitzak sartzeak, ematen du ez dugula hizkuntza menderatzen eta baten batek hori aurpegiratuko digula. Hortaz, bizitzako arlo guztietan euskara akademikoa erabiltzen saiatzen gara: umeekin, lagunekin... Euskaldun zaharrek, ordea, biraoak erdaraz botatzen dituzte indar gehiago emateko
Juan Karlos Lopez-Mugartza eta Orreaga Ibarra irakasleek Iruñeko gazte euskaldunen hizkera ikertu dute eta eurekin jardunda artikulu interesgarria eskaini digu Gaur8k: Gazteen hizkera: kalkoak ez dira eritasunaren seinale; kontrakoa, osasun ona adierazten dute
Gaztelania ikasteko eskuliburu bitxia
Japonian gaztelania ikasten laguntzeko eskuliburu bitxia aurkitu du Miguel Angel García Guerrak. Ikasmaterialetan ohikoak ez diren hitzak eta esakuneak, zatarral edo gordinak nonbait.
Interesgarria era berean iruzkinetako eztabaida.
Hizkuntza naturala eta artifiziala
Antzeko zerbait esango nuke "hizkuntza naturala gaztelania" duten ikasleez jardutean esaten denari buruz. Gauzak lasai esateko aukera izan behar dugu, baina gauza hauek ez dira zuzenak eta euskarari kalte handia egiten dio, behin eta berriro euskara ez naturala, beraz artifiziala dela baieztatzeak. Ikasle batzuk edo askok euskaraz nahikoa erosotasunarekin hitz egiteko gaitasunik ez dutela lortu, ados, jar gaitezen zer egin behar den pentsatzen. Maila bereko ingelesa ikasi izan balute ikasle horiek lortutako gaitasuna artifizialtzat joko ote genuke?
Hizkuntzaren osotasuna
Hizkuntza bat aurrera atera nahi badugu, osotasunean egin behar dugu. Eta erregistroek osatzen dute. Hizkuntza bada euskara batua, baina baita beste erregistro guztiak ere.
Bilatu
Harpidetu
Azken iruzkinak