Konektibismoa ikasgelan

Nire ikuspegitik, konektibismoari konexionismoari leporatu zitzaizkion kontu berak egotz dakizkioke:

- Gizaki guztiok berdin ikasten dugula pentsatzea. Badakigu jakin, pertsona batzuek okerrago erantzuten dutela kaosaren aurrean eta horrek euren ikaskuntza mugatzen du. Halaber, badakigu pertsona batzuek tolerantzia baxua dutela anbiguotasunaren aurrean, edo pertsona batzuek beste batzuk baino sistematikoagoak izan behar dutela... aspaldi, 1978an Roberta Abraham-ek egindako ikerketek erakusten zuten bezala, "The Nature of Cognitive Style and Its Importance to the Foreign Language Teacher" izeneko argitalpenean.

- Ikaskuntza "norberaren kontua" dela pentsatzea. Edozein ikaskuntza teoriak ikaskuntzaren parte soziala izan behar du bere barnean. Pertsonak ikasten duela esateak eta ondorioz, pertsonak izan behar duela fokoa, ikaskuntzaren ikuspegi psikologizistaren errore handietako bat da (eta neu psikologoa naiz baina onartzen dut akatsa). Sareetan ikasten dugula esateak esan gabe nola eragiten duen zein komunitatetakoak garen, zein den gure familia, gure kultura, gure hizkuntza... ikaskuntzaren globalizazio erradikala sustatzea da eta, horrekin, giza-aniztasunaren asimilazioa.