Atoan

Gure ustez, hizkuntzaren berezko esparruari euskalduntze-prozesuan duen garrantzia aitortu arren, bi esparruek, formalak eta informalak elkar hartu eta era bateratsuagoan jardutea oso mesedegarria litzateke.

Kanpotik etorritako askori erakutsi diete Zeledon edo San Prudentzioren jaiak eurenak direla eta horrela sentitzen dute. Zergatik ez da ahalegin bera egiten euskararekin? Zergatik ez zaio jendeari erakusten hemen bizi garen denok dugula erantzunkizuna haren biziraupenean?

Hizkuntza horiei zeregin funtzional koiunturala ematen diegu, ez dute gure bizimodua aldatzen, ez eta gure ingurunean eragiten ere.
Euskara normalizatuko bada, ordea, ikuspegi funtzional eta koiuntural hori gainditu beharra dago eta horretarako, euskaraz bizi nahia da desberdintasuna ezartzen duena. Euskara bizitzeko hizkuntza da, euskara ez da motibazio akademiko hutsengatik ikasten den zerbait, euskara ez da motibazio pragmatiko hutsengatik ikasten den hizkuntza, euskara bizitzeko hizkuntza da.

Euskara ikasi duen bati inguruko errealitatea —hitzez izendatzen duguna— esanguratsuagoa bihurtzen zaio: izen-abizenak, karriken izenak, toponimoak, abestiak... mundu oso bat agertzen zaio lehenago ikusezin eta ulertezin egiten zitzaiona.

Antes, los alumnos estaban focalizados en los sectores más próximos a la Administración, mientras que, en las últimas matriculaciones, un 30% del alumnado no están vinculados ni a la enseñanza, ni son estudiantes, ni a la sanidad...Nos encontramos con profesionales de diferentes ámbitos y el motivo por el que quieren aprender euskera ya no está ligado exclusivamente a la necesidad de conocer el idioma por su trabajo.