Atoan

Eta nola sentitzen da EGA ateratzeko gai ez den erdaldunberria? Euskaldun eskasa, dudarik gabe. Ez erdara eta ez euskara. Zer demontre... erabat konplexuz betea.

Gehiago dira titulua eta hizkuntza eskakizunak buruan darabiltzatenak, “euskara ikasi nahi dut” esanez datozenak baino. Hala ere, era bateko edo besteko pizgarria izan buruan, ikasle euskaltzalea dugu.

Terriblea da euskaraz ikasi dutenek gaztelaniaz akatsak egitea.

Baina are terribleagoa da euskaraz ikasi dutenek euskaraz akatsak egitea.

Eta terribleena zera da, Zelaa andereak titulu bat emango diela opari. Behintzat unibertsitateko irakasle horrek «eskas» bat jar diezaieke akatsak egiten dituztenei.

Hizkuntza azterketak pasaraztea, pasatzea bezala funtsean, ez da lanik erakargarrienen artean kokatzen, enetako bederen. Hizkuntza euskara izateak eta sail horietan diharduten jendeak molde arruntean baino inplikatuagoak izateak ez du lana errazagoa bihurtzen, faktore anitz nahasten direlako, hala nola afektoaren mailakoak. Ahatik horrek guziak ez lioke funtsik kendu behar.

Eta batez ere, zer da merkeagoa epe laburrean? Tituluak ateratzeko orain arte erabili den sistema garestia (euskaltegiak, IVAP, etab.) ala hezkuntza sistematik igaro duten guztiei eta irakasgai gehienak* gainditu dituztenei titulu bana oparitzea?

Teniendo en cuenta que hoy todos los euskaltegis tienen suficientemente probada su profesionalidad, y que el nivel de madurez que han alcanzado nos da toda la seguridad necesaria, ¿por qué tienen que pasar sus alumnos una especie de reválida externa? Nos parece más racional que sea el propio euskaltegi el que se ocupe de la evaluación y la titulación

Emaitzek alarma piztu zuten, D eredukoek ere, behar besteko euskara maila ematen ez zutelako. Orain inolako azterketarik egin gabe, D ereduan aritzea berme dela, titulua emango zaie? Zaila da ulertzen Kultura Sailaren ekimena