Atoan

Askotan, arrazoiz edo arrazoirik gabe, helduen euskalduntzeari leporatu zaio ezagutza eta erabileraren arteko dikotomiaren erantzule izatea. Alegia, euskaltegiak euskararen ezagutza eskaintzen diola euskaldungaiari, baina ez dituela euskara-erabiltzaileak sortzen. Horretarako, gizarteak bestelako erakunde, baliabide eta egitarauak beharrezko dituela, ikasitakoa erabiliko bada.

Ziur aski inkesta bat egingo bagenu, harrituta geldituko ginateke emaitzekin, argi ikusiko baikenuke EGAko zuzentzaileen edo ikastetxeetako irakasleen artean Euskaltzaindiak azken hamar urteotan hartutako erabaki asko zein gutxi hartzen diren aintzat ikasleek egindako idazlanak zuzentzeko orduan. Zorionez, zuzentzaile askok zentzu komun handia dute. Bejondeiela benetan, disidentzia hori oso osasungarria baita, askotan inkontzientea den arren.

Hala ere, seguru gaude uko egin diola hainbat deialditan eskaini diren lanpostu horietako bat eskuratzeko aukerari, bai eta egungo gizartean gero eta gehiago balioesten den prestigiodun curriculum-a eta karrera profesional itxuratsua lortzeari. Herri mailako lan praktiko eta eragingarrian jarraitu du, gero eta konprometituago, euskara irakasten,...

Zertan aritu behar dugu arau eta debeku berriak asmatzen euskal tradizioaren gainetik? Hizkuntzak ez dira logika hutsa, baizik gizakiek historian eraikitako tresna, askotan nahasiak, baina gureak, eta ez dute zertan izan aukera bakarra, unibokoa, egoera bakoitzerako, matematikan bezala.