Atoan

Hemen kontua denak euskarazko klaseetara bidaltzea omen da, euren titulutxoak atera eta oposizio, lehiaketa eta lekualdaketetan aurkeztu. Itxurakeria. Hipokresia ere bai, behar bada? Gutxirekin konformatzen gara.

Osakidetzako deialdian parte hartzeko, izangaiek bete beharreko baldintzetan, besteak beste, gaztelaniaren ahozko eta idatzizko ezagutza daude. Eta zergatik ez dira haren kontra altxatu hizkuntza eskakizuna gaitzesten dutenen ahotsak?

Imajinatzen dituzue kontsultaren barruan Errusiako sendagile bategaz, hasikeran irribarretsu eta keinuka komunikatzen saiatu nahian eta apurka-apurka tonua igonda eta silabak ondo markatuz, sendagile errusiarra gorra eta ergela izango balitz legez, azkenean euren onetik atarata Cervantesen hizkuntzaz egiteko exijituz eta idatzitako kexa bat ipiniz?

Bada, azken urteotan Administrazioan indarrean jarritako hizkuntza-politikari dagokionez, esango nuke hemen ere "periferian" eragiteko ekinbideak jarri direla martxan, arnasguneak ahaztuta eta erdi-euskaldunak eta erdaldunak erakartzeko zereginetan indarrak xahututa, zehaztu gabe norantz erakarri nahi ditugun horiek guztiak. Horren adibide dira, nire ustez, "pixkabatesmucho" eta horrelakoak.

HABE va sin recortes

pero algunas de las cosas en las que vamos a incidir son en la consideración de que no hay sólo una manera de ser euskaldun, sino que hay muchos grados de conocimiento de la lengua. Es muy positivo que la gente que está aprendiendo euskera sienta que se compensa con cariño y atención su esfuerzo y que no se valore sólo la excelencia en el conocimiento de la lengua, sino también en el hecho de que se entiende y se puede mantener una conversación sencilla